ฟ้า...ในค่ำคืนที่ไร้ดาว อ้างว้างและว่างเปล่า ไม่มีความหมาย ฉัน...ก็มีดวงใจที่ว่างเปล่า จวบจนวันที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิต *ไม่ใช่สายน้ำแต่ฉ่ำชื่นหวาน ไม่ใช่ลำธารแต่ไหลผ่านหัวใจ ไม่ใช่ดวงดาวแต่เธอเป็นดั่งดวงหฤทัย คือความหมายที่หา...มานาน **ความรักจดลึกในความทรงจำ ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก นิรันดร์ นั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น ฟ้ากำเนิดมา ณ เมื่อไหร่ จะดับสลาย ณ เมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้ แต่ฉันมีเพียงเธอที่เฝ้ารอ ตลอดกาลไม่นานพอ ให้ดับความรัก สุทธิพงษ์ วัฒนจัง

Friday, January 25, 2008

เพลง : (มือปืน)

...



เมื่อจันทร์แจ่มฟ้านภาสุดแสนชื่น

เป็นโคมส่องคืนให้รื่นชื่นใจข้า

แสงแขแสงโสมเป็นโคมประโลมตา

ประโลมวิญญาด้วยแสงแห่งจันทร์ทอง

หากรักของข้าเหมือนดังจันทราเจ้า

จันทร์คงจะเฝ้ารักข้าให้สมปอง

ไม่โลดไม่แล่นไม่เลี้ยวไม่ลำพอง

ไม่เข้าเมฆหมองให้ต้องเจ็บทรวงใน

โอ้จันทร์ จะโลมไล้ จูบด้วยแสงใส อาบด้วยแสงสูรย์ อุ่นกว่าแสงไข

ประโลมใจ ฉ่ำทรวงใน ยะเยือกยะเย็น ลา...........

โอ้รักจงเป็นเหมือนดังเพ็ญโสมส่อง

รักไม่ลำพองและรักไม่ต้องเด่น

รักเอ๋ยจงชื่นดังคืนที่เคยเป็น

ยะเยือกยะเย็นด้วยแสงแห่งจันทรา

พิเศษ สังข์สุวรรณ

No comments:

เกริ่น หน่อย....

blog นี้ จัดทำโดยสมาชิกในครอบครัว จะใส่ข้อมูลแบบกระจัดกระจาย และมาเชื่อมต่อกันภายหลัง นะคะ