เพลง : สิ่งที่เห็นเป็นทุกสิ่ง

เพลง สิ่งที่เห็นเป็นทุกสิ่ง (คำร้อง / ทำนอง พิเศษ สังข์สุวรรณ)

...เพลงนี้ใช้ประกอบฉากที่นางเอกผิดหวังในสิ่งที่ฝันไว้ และเดินขึ้นไปเก็บตัวอยู่บนภูเขาขวดพลาสติคที่เธอเก็บรวบรวมมาจากทั่ว กรุงเทพฯ คือในเรื่องนางเอกจะเป็นพวกวิ่งไล่ตามความฝันและรักษาสิ่งแวดล้อม เธอฝันว่าวันหนึ่งพลาสติคจะหมดไปจากโลก แต่สุดท้ายความฝันของเธอก็พังทลายลง เพราะภาพทั้งหมดเป็นสิ่งที่เธอสร้างขึ้นมาจนเธอสับสนระหวางสิ่งที่เธอเห็น กับความเป็นจริง เนื้อเพลงก็จะพูดถึงประเด็นนี้ คือสิ่งที่เราเห็นเป็นได้ทุกสิ่ง เป็นทั้งความจริงและความปลอมสุดแล้วแต่ใครจะเห็นอะไร เพลงนี้ถูกเลือกมาใช้ในนาทีสุดท้าย เพราะเดิมวางอีกเพลงไว้ตั้งแต่ตอนเป็นบท แต่มีปัญหาบางประการทำให้ไม่ได้ใช้ ช่วงนั้นมืดแปดด้านเพราะไม่รู้จะหาเพลงอะไรมาแทน บังเอิญนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาได้ เป็นเพลงในเรื่อง ทองพูน โคกโพธิ์ ราษฎรเต็มขั้น ของท่านมุ้ย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล เป็นเพลงในดวงใจเพลงหนึ่งสมัยยี่สิบกว่าปีมาแล้ว แต่ยังจำได้ขึ้นใจจนทุกวันนี้ รู้สึกว่าความหมายไปกับเรื่องได้ จำได้ด้วยว่า พี่ต้าร์ พิเศษ สังข์สุวรรณ เป็นคนแต่ง เพราะสมัยก่อนพี่ต้าร์เป็นคนทำเพลงประกอบหนังให้ท่านมุ้ยเกือบทุกเรื่อง แต่จนใจไม่รู้จะตามหาแกที่ไหน วันหนึ่งเจอพี่บัณฑิต ฤทธกล เราปรารภกับแกว่าอยากได้เพลงพี่ต้าร์ บังเอิญพี่บัณฑิตเป็นเพื่อนกับพี่ต้าร์ จึงอาสาติดต่อให้ ต้องขอบคุณพี่บัณฑิตมา ณ ที่นี้ด้วย ที่ทำให้ผมได้เพลงที่ยอดเยี่ยมเพลงนี้มา พี่ต้าร์เป็นคนเขียนเนื้อได้สวยงามราวกับบทกวี และมีปรัชญาอันล้ำลึกซ่อนอยู่ภายใต้คำร้องที่เรียบง่ายทุกเพลง โดยเฉพาะเพลงนี้ ฟังแล้วเหมือนปรัชญาเซนบวกคาริล ยิบรานไปโน่น ยิ่งได้คุณสุภัทรา โกราษฎร์ นักร้องคนโปรดของอาจารย์ ดน ฮุนตระกูล มาขับร้องให้ ด้วยเสียงที่ใสกังวานทำให้เพลงนี้ไพเราะจนขนลุกทีเดียว (ว่าไปนั่น.. )