ฟ้า...ในค่ำคืนที่ไร้ดาว อ้างว้างและว่างเปล่า ไม่มีความหมาย ฉัน...ก็มีดวงใจที่ว่างเปล่า จวบจนวันที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิต *ไม่ใช่สายน้ำแต่ฉ่ำชื่นหวาน ไม่ใช่ลำธารแต่ไหลผ่านหัวใจ ไม่ใช่ดวงดาวแต่เธอเป็นดั่งดวงหฤทัย คือความหมายที่หา...มานาน **ความรักจดลึกในความทรงจำ ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก นิรันดร์ นั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น ฟ้ากำเนิดมา ณ เมื่อไหร่ จะดับสลาย ณ เมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้ แต่ฉันมีเพียงเธอที่เฝ้ารอ ตลอดกาลไม่นานพอ ให้ดับความรัก สุทธิพงษ์ วัฒนจัง

Thursday, February 28, 2008

พิเศษ สังข์สุวรรณ : เรื่องเล่า : เงาสามแสง : 4

เงาสามแสง 1
เงาสามแสง 2
เงาสามแสง 3
เงาสามแสง 4

4

เงาสามแสง

รักคุณเข้าแล้ว 1

ตอนผมใกล้ ๆ จะจบ ก็ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ คุณพี่เธอ คนหนึ่ง ซึ่งถ้าเอ่ยนามมาใคร ๆ ก็รู้จัก ..... เราไปคุยกันที่ร้านมิ่งหลี หน้ามหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตก๊งกระด๊กเก่าแก่ของพวกเรา

คุณพี่เธอ มาติดต่อให้ผมเขียนบทหนังให้เรื่องหนึ่ง แนวเรื่อง เธอมีอยู่แล้ว เป็นเรื่องเกี่ยวกับม้าแข่ง และผัวๆ เมียๆ หึงๆ หวงๆ อย่างที่เราเคยชินกับหนังไทย

ตอนนั้นมันใกล้จะสอบแล้ว ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะทำให้เธอได้ทันเวลาที่กำหนดไว้หรือเปล่า แต่เธอเป็นนักพูดชั้นยอด เปลือกหอยแตกกระจายเต็มร้าน ผมก็เลยต้องรับปาก

ตอนนั้น ผมกลับไปอยู่กับป้าที่บ้านนางเลิ้ง มีเพื่อนรุ่นน้องไปอยู่ด้วยคนหนึ่ง เป็นหนุ่มหล่อล่ำชาวเหนือ (อย่าเข้าใจผิด)

ไอ้คนนี้ละ ที่มันฟันคิ้วผม จนต้องเย็บซะหลายเข็ม

มันไม่ได้ใช้มีดฟันผมนะ

มันใช้ฟันของมันฟันผม

เรื่องมันเกิดจากการเล่นเซปักตะกร้อ ผมเล่นหน้าซ้าย มันเล่นหน้าขวา แบ็คชงมา สูงสวย ต่างคนต่างกระโดดเข้าทำ ....... มันอ้าปากโหม่ง ผมก็เขกเข้าไปในปากมัน เขก คือการโหม่งสะบัดเพื่อความแรงและความคมของลูก .... ถ้ามันโดนตะกร้อก็จะได้แต้ม แต่เผอิญไปโดนฟันมันเข้า ก็เลยได้ซะหลายเข็ม .... ทำไมมันต้องอ้าปากโหม่งด้วยก็สุดจะเข้าใจ

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ป้าผมเขาก็พาผมกับเจ้านี่ไประยอง ป้าจะไปซื้อสินค้าที่นั่น

เราแวะพักกินข้าวกันชายทะเล แถว ๆ อ่างศิลากระมัง อยู่ ๆ เจ้านี่เขาก็เดินลงทะเลไป กวักน้ำขึ้นมาเข้าปาก แล้วก็เดินกลับมาบอกว่า

เค็มจริง ๆ นั่นแหละ

มันชื่อ ไอ้อู๊ด .... ....... หล่อ สาวคอเคล็ดก็แล้วกัน

เนื่องจากอยู่บ้านเดียวกัน ก็มักจะไปไหนด้วยกัน เพื่อจะกลับบ้านด้วยกัน และก็ไปนั่งมิ่งหลีด้วยกันในวันนั้น

คุณพี่เธอ ก็ ปิ๊ง ไอ้อู๊ดขึ้นมาอย่างโลกาวินาศ วันนั้น หัวใจสีชมพูว่อนเต็มร้าน

No comments:

เกริ่น หน่อย....

blog นี้ จัดทำโดยสมาชิกในครอบครัว จะใส่ข้อมูลแบบกระจัดกระจาย และมาเชื่อมต่อกันภายหลัง นะคะ