ฟ้า...ในค่ำคืนที่ไร้ดาว อ้างว้างและว่างเปล่า ไม่มีความหมาย ฉัน...ก็มีดวงใจที่ว่างเปล่า จวบจนวันที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิต *ไม่ใช่สายน้ำแต่ฉ่ำชื่นหวาน ไม่ใช่ลำธารแต่ไหลผ่านหัวใจ ไม่ใช่ดวงดาวแต่เธอเป็นดั่งดวงหฤทัย คือความหมายที่หา...มานาน **ความรักจดลึกในความทรงจำ ลึกล้ำ ย้ำรอยสลัก นิรันดร์ นั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น ฟ้ากำเนิดมา ณ เมื่อไหร่ จะดับสลาย ณ เมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้ แต่ฉันมีเพียงเธอที่เฝ้ารอ ตลอดกาลไม่นานพอ ให้ดับความรัก สุทธิพงษ์ วัฒนจัง

Friday, March 7, 2008

พิเศษ สังข์สุวรรณ : เรื่องเล่า : ตุ๊ดตุ๊ดตู่ อยู่โรงบาล


เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง บินโฉมเฉียง จนปีกลู่

มาโผล่ เอ๋ยกู ตุ๊ดตุ๊ดตู่ อยู่โรงบาล

นั่งรถสี่ล้อเข้า เก๋ไม่เบาสองเท้าทำงาน

ซ้ายขวา คล่องชำนาญ หาหมอตาหวาน บอก admit

ตั้งใจจะมาปรึกษา เรื่องปัญหารูท้องน้องนิด

รูกระจิ๋วแต่ขยันผลิต น้ำปุดผุดท่วมเตียง

หมอยิ้ม โลกก็แย้ม เซ้นต์ให้แต้ม คนท้องเดี้ยง

Admit ส่งขึ้นเรียง รอเจาะท่อน้ำประปา




น้องสาวดังเจ้ากระซิบ ตาขยิบ ซื้อเสบียงมา

ตุนให้แล้วทูลลา กลับพาราใกล้บ่อบึง

ทิ้งเราเฝ้าวิมาน คลุ้งหมอกควัน เสียงอื้ออึง

อีกสามบ้านดูประหนึ่ง รังวิหคนกกระจอกจ้อ

วุ่นวายพะรุงพะรัง นานาจิตตัง รำกันป้อ

เป็นอะไร เป็นเมื่อไร ที่ไหน ทำไม ใครหนอ

มาตอมมุงดูกัน อ้อ คนเหมือนกัน ใช่ไหมพ่อ?

แต่สงสัยผิด ward เนาะ น่าจะอยู่ สูคิกรรม

หลับตาท่าเหนื่อยปรี่ ลูกไม้ที่ใช้ประจำ

เสียงเจี๊ยวค่อยเพลาพรำ ไปจ้อพร่ำ ประจำเตียง

ดีกลงก็หลับใหล ล่องไปตามสำเนียง

เหมือนมนต์ที่ไร้เสียง หล่อเลี้ยงสัมปะชัญโย


No comments:

เกริ่น หน่อย....

blog นี้ จัดทำโดยสมาชิกในครอบครัว จะใส่ข้อมูลแบบกระจัดกระจาย และมาเชื่อมต่อกันภายหลัง นะคะ